Japonia wyróżnia się na świecie nie tylko dlatego, że jest jednym z najbogatszych i najbardziej rozwiniętych krajów. Japonia słynie z wychowania opartego na wyjątkowych zasadach. Japońskie dzieci są zachęcane do bycia ciekawym. Dzieci są również zachęcane, aby brały pełny udział w społeczeństwie i poznawania świata od najmłodszych lat. Od najmłodszych lat tworzona jest szczególna relacja między maluchem a mamą.
Dziecko pierwsze lata życia spędza głównie z matką, a nie z ojcem czy dziadkami. Japońscy ojcowie zwykle pracują 6 dni w tygodniu i bardzo rzadko widują swoje dzieci. Najważniejszym wkładem ojca po urodzeniu dziecka jest obwieszczenie nazwiska noworodka rodzinie siódmego dnia po tym wydarzeniu. W Japonii zatrudnianie niań jest rzadkością, ponieważ matki nie ufają obcym ludziom, więc pozwalają na opiekę nad dziećmi swoim matkom, siostrom lub teściowym. Nic zatem dziwnego, że między dzieckiem a matką rodzi się szczególnie intymna relacja. Dziecko jest pod bezwarunkową matki. Matki zwracają większą uwagę na swoje potomstwo. Dzieci śpią z rodzicami w jednym łóżku, co pomaga w nawiązaniu emocjonalnej więzi i dania dziecku ciepła, rodzi to też przyjazne relacje. Matka stara się jak najczęściej trzymać dziecko blisko siebie. Rodzice robią wszystko, aby nie karcić swoich dzieci, ale wyjaśnić im możliwe konsekwencje niewłaściwych zachowań. Największą karą dla japońskiego malucha jest rozczarowanie lub zawstydzenie matki lub rodziny swoim zachowaniem. W Japonii rodzice wychowujący dzieci przestrzegają zasady „uczenia się na błędach”. Uważają, że w wieku pięciu lat dziecko musi dorosnąć i zacząć poznawać świat bez interwencji osoby dorosłej. Dzieci poniżej 5 roku życia traktowane są po królewsku. Następnie, do piętnastego roku życia, dziecko jest rygorystycznie wychowywane i w wieku 15 lat uważane jest za dorosłego.
Japońska kultura jest wyjątkowa. Japończycy bardzo chronią swoją przestrzeń w kawiarniach, gdzie każdy stół jest oddzielony przegrodami od kolejnego.
Sposób, w jaki ludzie biorą prysznic/kąpie się w Japonii różni się od tego znanego w krajach zachodnich. Glówną różnicą jest to, że te dwie czynności występują razem. Ludzie biorą prysznic po to, aby się umyć, a potem wchodzą do gorącej kąpieli, aby się zrelaksować.
Sprzątanie w Japonii również może się nieco różnić, zwłaszcza, że Japończycy mają „świra” na punkcie czystości.. Na przykład pod koniec każdego dnia uczniowie są zobowiązani do sprzątania swoich sal lekcyjnych i łazienek. W określone dni tygodnia studenci wraz z wykładowcami spędzają kilka godzin na sprzątaniu szkoły i otaczającego ją terenu.
